Uznawanie zagranicznych orzeczeń

Orzeczenie sądu wydane w jednym państwie członkowskim UE będzie uznawane we wszystkich innych państwach członkowskich UE, bez potrzeby przeprowadzania jakiegokolwiek specjalnego postępowania. To na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 44/2001 z dnia 22 grudnia 2000 r. w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych („rozporządzenie Bruksela I”).

Co należy zrobić, jeśli jednak ktoś nie chce uznać i zastosować się do orzeczenia wydanego przez sąd innego państwa członkowskiego UE?

Można zwrócić się do sądu w państwie członkowskim UE, w którym chce się dochodzić swoich praw o uznanie i stwierdzenie wykonalności orzeczenia wydanego przez sąd innego państwa członkowskiego UE.

Na jakich podstawach można złożyć sprzeciw wobec uznania i wykonania orzeczenia sądu w innym państwie członkowskim UE?

Dana osoba może złożyć sprzeciw wobec uznania i wykonania orzeczenia sądu wydanego w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej z następujących powodów:

  • uznanie orzeczenia sądu byłoby sprzeczne z podstawowymi prawami (porządkiem publicznym) państwa członkowskiego UE, w którym wystąpiono o uznanie (na przykład ponieważ naruszałoby to obowiązujące w tym państwie prawo dotyczące niedyskryminacji);
  • osoba ta nie była w stanie właściwie bronić się w postępowaniu, które zakończyło się wydaniem orzeczenia sądowego, o uznanie którego wystąpiono;
  • orzeczenie sądu jest sprzeczne z innym orzeczeniem sądu między tymi samymi stronami wydanym w państwie członkowskim UE, w którym wystąpiono o uznanie, lub z wcześniejszym orzeczeniem sądu wydanym w innym państwie członkowskim UE w tej samej sprawie między tymi samymi stronami.

Kancelaria występuje o uznanie i stwierdzenie wykonalności polskich orzeczeń sądowych przed Sądami włoskimi